نقد عکس #۱۱۷

یکی از دیدگاه های برجسته هفته گذشته: حیدری: فضای تاریخی؛ پرسپکتیو؛ کادرهای تو در تو؛ خطوط تیز مورب/عمودی/افقی؛ نور شدید و سایه های غلیظ، مواردی هستند که به لحاظ بصری در عکس به شکل پررنگی نمود یافته اند؛ دیگر عناصر موجود در تصویر بدینگونه اند: تعدادی نیمکت در امتداد هم؛ بچه ی دوچرخه سوار و فرد نشسته بر نیمکت؛ و همچنین تکرار و ضرباهنگ ایجاد شده به وسیله ستونها/سایه ها که چشم بیننده را به عمق تصویر هدایت می کنند؛ تا بدینجای کار می تواند جزو نقاط قوت عکس باشد؛ اما از دیدگاهی دیگردر این عکس اگرچه بیننده تلاش دارد چهره گیرا و جذاب کودک را به نظاره بشیند و در شادی های او شریک شود ولی نور شدید و سایه های غلیظ نمایان شدن چهره ی کودک و شادی های وی را مخدوش کرده است و در ادامه خطوط تیز، مورب، متقاطع و کنتراست شدید فضایی نسبتا مشوش و مضطرب به عکس داده است که می تواند با هدف عکاس در تضاد باشد و البته فرد نشسته در انتهای کادر نیز به لحاظ سنی آنچنانکه باید درست انتخاب نشده است . . . این عکس در چه حالت عکس بهتری می توانست باشد: ۱- بر روی نیمکت فردی سالخورده ترجیحا با عصا و … می نشست که بیانگر سن و سال زیاد فرد باشد. ۲- در صورت امکان در شرایط نوری کم کنتراست تر(نیمه ابری / غروب / …) عکاسی میشد بشرطی که سایه ها بطور کامل از بین نمی رفتند و یا در بهترین حالت عکاس این عکس را در همین شرایط منتها با فرمت Raw عکاسی کرده و بشکل دستی در فتوشاپ اندکی از کنتراست عکس( و کنتراست چهره کودک و فرد) را کاهش می داد. ضمن خسته نباشید به عکاس گرامی؛ از دست اندرکاران سایت لنزک؛ به جهت راه اندازی چنین سایت پرمایه ای کمال تشکر را دارم؛ درود به همه ی شما عزیزان؛

لنزک: نقد فوق یکی از نقد های برجسته مطرح شده در هفته گذشته می باشد. ما سعی می کنیم هر هفته یکی از نقد های سازنده خوانندگان عزیزمان را در این قسمت معرفی کنیم، اما قطعا قضاوت در مورد «برجسته ترین» نقد بر عهده شما است. از این رو توصیه می کنیم شما نیز تمامی این نقد ها را مطالعه بفرمایید. برای مطالعه تمامی نقد های مطرح شده در هفته گذشته، روی عکس فوق کلیک کرده و به پایین صفحه مراجعه نمایید.