مصاحبه با سونا مویدزاده عکاس طبیعت و منظره: عکاسی دیدن جهان از دریچه دوربین است

آخرین مطالب

امکانات وب

مصاحبه با سونا مویدزاده عکاس طبیعت و منظره: عکاسی دیدن جهان از دریچه دوربین است

سونا مویدزاده، عکاس حرفه ای طبیعت و منظره، در پاسخ به سوال عکاسی چه چیز هایی را در زندگی آدم به ارمغان می آورد، می گوید: « برای من عکاسی خود زندگی هست. آنچه را که چشمان من میبینند دوربینم ثبت میکند و من به عظمت و شکوه طبیعت تعظیم میکنم و به بزرگی خداوند و کوچکی انسان میرسم. توجه و دقت من به اطرافم بیشتر میشود. امواجی را که با قدرت خود را به صخره ها و ساحل میکوبند و ابرهایی که برای باریدن بی صبرانه در آسمان میتازند. سکوت کویر، لطافت برگهای نورسته بهاری، زبری خاک و نرمیت آب، همه اینها برای من درسی از عکاسی بوده است». آنچه که در مصاحبه با سونا مویدزاده برایمان بسیار جذاب بود، عشق سرشار به زندگی و عکاسی است، که به طور آشکار می توان آن را در تک تک کلمات و عکس های او یافت. در ادامه از شما عزیزان برای خواندن این مصاحبه دعوت می کنیم.

از کجای ایران هستی و چطور شد عکاسی منظره را شروع کردی؟

من متولد و ساکن ارومیه هستم. قبل از شروع عکاسی به عکس علاقه خاصی داشتم و حتی آرشیوی از عکس های مختلف از عکاسان معروف و حرفه ای دنیا جمع آوری میکردم که هنوز ادامه دارد، چون به دید عکاسی من کمک میکنید. در این بین توجه بیشتری به عکسهای منظره داشتم که کم کم باعث شد من خودم شروع به عکاسی کنم و بسمت ژانر طبیعت و منظره کشیده شوم.

در کیف دوربین سونا مویدزاده چه چیز هایی هست؟

معمولا من تمام ادوات عکاسی ام را در همه سفرهای عکاسی بهمراه دارم که عبارتند از دو بدنه کانن (یکی دوربین کراپ دار و یکی فول فریم) و سه لنز از همین برند که شامل یک لنز واید، یک لنز زوم استاندارد و یک لنز تله و حتما سه پایه ام و چند فیلتر با کارایی های مختلف برای عکاسی طبیعت.

لطفا از سفر های عکاسی و ایران گردیت برایمان بگو.

من با گروه ها و تورهای عکاسی سفر نمیکنم و همیشه خودم بهمراه همسرم سفر میکنم و حتما قبل از سفر عکاسی، هوا و موقعیت محل را چک میکنم تا بعدا دچار مشکل نشوم.

اگر قرار باشد به یکی از این مناطق برای عکاسی برگردی، کجا را انتخاب می کنی؟

بی شک گیلان. وجب به وجب گیلان زیباست و طبیعت بینظیری دارد. هر فصل آنجا برای من رنگ و بوی خاصی دارد.

حتما این سفر های دنیایی خاطره برایت ساخته اند. خیلی دوست داریم یکی از خاطراتت را برایمان تعریف کنی.

عکاسی برای من فقط فشار دادن دکمه شاتر نیست. برای من پر از خاطرات، خداشناسی و خود شناسی بوده. من ترس از بلندی دارم و همیشه با ایستادن در بلندی ناخودآگاه ترس بر من غلبه میکند، ولی عشق به عکاسی باعث شده در جاهایی بایستم که خودم بعدا باور نکنم. یکی از آنها در منطقه اورامان استان کردستان بود که مجبور شدم برای عکاسی از چشم اندازی از روستای اورامانات تخت روی صخره های خطرناکی بایستم که لب پرتگاه بودند. خیلی ترسناک بود، ولی برای گرفتن کادری متفاوت میارزید.

یکی از عکس هایت که خیلی دوست داری را معرفی می کنی؟ داستان پشت این عکس چیست؟

عکس آبشارهای زمرد یا حویق را خیلی دوست دارم. وقتی برای ثبت آنها به محل عکاسی رسیدم، باورم نمیشد که در دنیا هستم. انگار تکه ای از بهشت را به من نشان داده بودند. این آبشارها در سکوت و محل بکر و زیبایی در دل جنگلهای گیلان جاری هستند.

به عنوان یک عکاس منظره ایرانی برجسته، برای کسانی که دوست دارند این شاخه را جدی دنبال کنند چه توصیه هایی داری؟

عکاسی منظره فقط سفر به طبیعت و عکاسی از مناظر زیبا نیست. عکاسی منظره، جهانی از دانستنی های مختلف هست که باید آموخت. عکس منظره انتقال کل زیبایی طبیعت به بیننده است که عکاس باید اول خود آن زیبایی را لمس کند و بشناسد تا بتواند قاب مناسبی از آنرا ثبت کرده و به مخاطب منتقل کند. دانستن تکنیک و دانش و علم عکاسی فقط یک روی قضیه هست. به نظر من این حس و عشق عکاس هست که باعث جذب بیننده میشود. عکاس باید با عشق عکاسی کند.

عکاسی چه چیز هایی را در زندگی آدم به ارمغان می آورد؟

فکر میکنم جواب این سوال برای هر عکاسی متفاوت باشد. برای من عکاسی خود زندگی هست. آنچه را که چشمان من میبینند دوربینم ثبت میکند و من به عظمت و شکوه طبیعت تعظیم میکنم و به بزرگی خداوند و کوچکی انسان میرسم. توجه و دقت من به اطرافم بیشتر میشود. امواجی را که با قدرت خود را به صخره ها و ساحل میکوبند و ابرهایی که برای باریدن بی صبرانه در آسمان میتازند. سکوت کویر، لطافت برگهای نورسته بهاری، زبری خاک و نرمیت آب، همه اینها برای من درسی از عکاسی بوده است.

عکاسی دیدن جهان از دریچه دوربین است