نقد عکس #۱۳۴

یکی از دیدگاه های برجسته هفته گذشته: کاوه دادور: یک عکس خوب دیگر از آقای رئیس الساداتی… در این چند وقت که با لنزک همراهم چند عکس از آقای رئیس الساداتی دیدم که غالبا عکس های خوبی بوده اند.اما با این حال چند نکته ظریف در این عکس اگر رعایت میشد عکسی به مراتب زیباتر و دلنشین تر از عکس خوبی که میبینیم شاهد بودیم. سوژه و ترکیب بندی عکس جدید و نوآورانه نیست برای همین شاید همه ما ناخودآگاه این عکس را با تصاویر مشابهی که در ذهن داریم مقایسه میکنیم (شخصا در اولین نگاه یاد پوستر سریال Game of Thrones افتاد عبارت روبه رو را در گوگل سرچ کنید: Game of Thrones Tyrion and Dragon ) اولین نکته که جلب توجه میکند عدم تناسب میان طیف خاکستری و تیره و بالانس آن با روشنایی و رنگ سفید بالاست.در عکسهای سیاه و سفید به دلیل نبود تنهای متفاوت رنگ چشم انسان بیشتر به ترکیب بندی و کامپوزیشن عکس توجه میکند همین خاصیت عکسهای سیاه و سفید ،یعنی گیج نکردن مخاطب با هجوم رنگها ،باعث زیبا شدن این تصاویر میشود. اگر حجم روشنایی در بالای تصویر بیشتر بود ؛علاوه بر تناسب عمودی منجر به بوجود آمدن چشم نواز تر شدن عکس میشد. بافت چوبهای همیشه جذاب است مخصوصا اگر در یک اسکله باشد و با رطوبت دریا کمی هم پوسیده شده و تغییر رنگ داده باشند. احساس میکنم عکاس هم همین دید را داشته و میخواسته مخاطب را از زیبایی این چوبها محروم نکند و برای همین کادر بندی را بر اساس انداختن خط افق بر روی یک سوم بالایی مشخص کرده تا چوب های اسکله به خوبی دیده شوند اما با اینکار همانطور که اشاره کردم تناسب عمودی میان فضای روشن و تاریک را کاملا رعایت نکرده شاید اگر کادر دوربین عموری بود هم تاحدودی زیبایی چوبها مشخص تر میشد و هم تناسب رعایت میشد. نکته ی دیگری که به نظر میرسد وجود المانهایی است که حواس مخاطب را پرت میکند. مثل آن قایق کنار اسکله البته اینجا عکاس کاری از دستش بر نمی آمد مگر با ادیت آن قایق را حذف میکرد… اما برویم سر سوژه اصلی…معلوم است تصویر با سرعت شاتر کمی گرفته شده است. چادری که در باد تکان خورده یا در حین حرکت سوژه تکان خورده مات شده و به خوبی فریز نشده است(۱/۶ ثانیه کمی کند به نظر میرسد)…اگر عکاس سرعت شاتر را کمی بالاتر میبرد عکس به خوبی فریز میشد.هر چند که شاید میخواسته با اینکار کمی امواج آب را محو کند تا به عکس کمی حس و حال جادویی و غریب بودن فضا را بدهد که البته میشد با گرفتن چند عکس و کمی کار بیشتر در پست پرداکشن به نتیجه ای بهتر رسید. به نظر میرسد اگر کمی مرز میان دریا و آسمان (در لبه های چپ و راست عکس)کمی محوتر میشد کمی بر حس سحر آمیز بودن عکس اضافه می افزود… اگر سرعت شاتر بیشتر بود و اگر باد هم شدید بود شاید بهتر بود عکاس از سوژه میخواست کمی چادر را شلتر بگیرد تا رقص پارچه ی چادر در وزش باد کمی به زیبایی عکس اضافه میکرد. شاید بهتر بود سوژه کمی جلوتر میرفت تا ما کمی بیشتر از زیبایی چوب های کف اسکله بهرمند میشدیم و در عین حال تناسب هندسی بهتری با آن قایق انتهای اسکله و خود اسکله را داشت…ا به هر حال چیزی که ما ازسوژه میبینیم حجم سیاهیست که در حال قدم زدن است. اما خطر دیگر این بود که با جلوتر رفتن سوژه ،فضای منفی ای که در همین عکس در اطراف سوژه هست و باعث دیده شدن آن میشود را از دست میدادیم… در مورد پرسپکتیو عکس شاید اگر کمی عکاس عقبتر میرفت و با زوم دوربین تصویر را کمی فشرده تر میکرد تصویر زیبا تری داشتیم…شاید بهتر بود عکاس چند عکس آزمایشی در حالت زانو زده با کمی زوم کردن هم از سوژه میگرفت که ممکن بود عکس های جالبی از بینشان پیدا میشد…

لنزک: نقد فوق یکی از نقد های برجسته مطرح شده در هفته گذشته می باشد. ما سعی می کنیم هر هفته یکی از نقد های سازنده خوانندگان عزیزمان را در این قسمت معرفی کنیم، اما قطعا قضاوت در مورد «برجسته ترین» نقد بر عهده شما است. از این رو توصیه می کنیم شما نیز تمامی این نقد ها را مطالعه بفرمایید. برای مطالعه تمامی نقد های مطرح شده در هفته گذشته، روی عکس فوق کلیک کرده و به پایین صفحه مراجعه نمایید.